run away

Słownik angielsko-polski PWN

run [rʌn

]

1 cz. pch. (dystans) przebiegać; (hotel) prowadzić; (wodę) puszczać

2 cz. npch. biec, biegać; (woda) ciec; (silnik) pracować; (pociągi) kursować

3 rz. bieg

♦ run away cz. npch. uciekać

♦ run down

1 cz. npch. (bateria) wyczerpywać się

2 cz. pch. rozjechać

♦ run into cz. pch.
to run into sb/sth wpaść na kogoś/coś

♦ run off cz. npch. uciekać

♦ run out cz. npch. wyczerpywać się; kończyć się

♦ run up cz. pch. (dług) zaciągać

Translatica, kierunek angielsko-polski

run away czasownik;

→ uciekać przenośne, potoczne, nieoficjalne;

→ uciec przenośne, potoczne, nieoficjalne;

→ zbiec;

→ odbiegać;

→ odbiec;

→ zbiegać;

→ umykać;

→ odbiegnąć;

→ zmykać;

→ wiać potoczne, nieoficjalne;

→ umknąć;

→ opanować;

run away from home czasownik; → uciec z domu

running away → ucieczka

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Słownik języka polskiego